Epidemia, która siała spustoszenie na Warmii i Mazurach

Epidemia cholery do Królestwa Polskiego dotarła w 1831 r. za sprawą wojsk rosyjskich. W tym samym roku w Królewcu zaczęło chorować coraz więcej osób. Natychmiast podjęto odpowiednie kroki. Przede wszystkim cholerę zdefiniowano jako zakaźną chorobę układu pokarmowego, wywoływaną przez spożycie jedzenia lub wody skażonych przecinkowcem cholery.

Lekarze zalecali przebywać na świeżym powietrzu, dbać o spokojny, regularny sen oraz unikać sytuacji stresujących, wywołujących obawy, uczucie zniechęcenia i wycieńczenia psychicznego. Nakazano jeść chude mięso, kaszę, ryż i ziemniaki. Jednak nijak to się miało do sytuacji mieszkańców wsi, którzy mieli ubogą dietę. Wówczas w Królewcu zmarło 705 osób.

Na Warmię i Mazury epidemia dotarła w tym samym roku. W sierpniu pojawiła się w Nidzicy i Ostródzie, a w październiku w Iławie. Źródła podają, że w Nidzcy zmarły 94 osoby, a w Iławie aż 205 spośród 322 zarażonych. W Ełku odnotowano 300 zgonów, zaś w Pasymiu udało się uratować tylko 132 osoby z 400 chorych. 7 listopada 1831 r. epidemia dotarła do Olsztyna. Na szczęście dzięki szczelnemu zamknięciu miasta zmarło tylko 71 osób. W całych Prusach Wschodnich życie straciło 15 tys. mieszkańców.

Kolejną falę epidemii odnotowano w latach 40. i 50. XIX w. Zaczęło się od Iławy, gdzie po klęsce głodowej zmarło 398 osób, a pięć lat później śmierć poniosło kolejne 96. W Ełku cholera pojawiła się w 1837 r. i 1853 r. W wyniku tego życie straciło łącznie 413 mieszkańców. W 1855 r. choroba pojawiła się też w Olsztynie, zabierając życie 22 mieszkańcom.

Epidemia cholery po raz ostatni nawiedziła miasto 160 lat temu, 13 lipca 1856 r. Wówczas zmarło aż 215 osób.

Obecnie największe źródła cholery występują w Afryce, głównie subsaharyjskiej i południowej, oraz w południowo-wschodniej i południowej Azji. W Europie i Polsce odnotowuje się pojedyncze przypadki. Są to osoby, które chorobę przyniosły z najbardziej zagrożonych terenów. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków i nawadnianiu chorego.